In Zee Gaan’ is een toneelstuk over een klein vissersdorp grenzend aan een enorme zee. De
vuurtoren Rujberg Knude, Postmeneer/Olanrewayu, Elsa, Boerin en Haar Man proberen
allemaal hun plek te vinden in de vastomlijnde dorpscultuur. Tegelijkertijd dreigt het dorp door
kusterosie in zee te storten. Maar waarom zou je je er druk om maken als alles altijd zo gaat zoals
het gaat? In een dorp gebeurt toch nooit iets?
Omdat we allemaal nergens thuis lijken te horen als we ons echt durven afvragen wie we zijn, wat
morgen brengt, wat het betekent om een lichaam te hebben.
Daarom juist daarom juist behoren wij ergens thuis.
In, het is mij om het even, een leeg midden, op een plein.
Maar nu! Hebben we mensen nodig die als wilde ganzen even neerstrijken,
die een feest een feest kunnen laten zijn.
Stilte
Hallo?
‘De herontdekking van het bos’ is een bundel persoonlijke essays over de positie die ik als
schrijver inneem in de wereld en mijn verhouding tot de natuur. In de essays ga ik terug het bos
in waar ik me als kind zo geborgen voelde. Wat is er over van die connectie met de ‘natuurlijke’
wereld en hoe neem je die overal mee naar toe?