Bianca Lurvink – Eindwerk 2020

Met mijn werk wil ik als een kietelende splinter tussen het alledaagse in zitten. Ik wil mijn publiek plaatsen in een spanningsveld die aantrekkelijk en intrigerend is: van vervreemding naar verwondering. Het lijf kent allerlei sensorische systemen die ik graag inzet als actor in de ervaring, waardoor het resultaat van de interactie zich uit in het lijf van de deelnemer. Door deze sensorische systemen op een niet alledaagse manier te prikkelen zorgt dit voor een vervreemdende ervaring die voor iedereen anders is.

Tijdens de onderzoeksperiode van de afgelopen 5 maanden heb ik verschillende manieren van vervreemdende ervaringen onderzocht die betrekking hebben op het ervaren van je lichaam. Al deze onderzoeken hebben er tot toe geleidt dat ik tot deze performance ben gekomen waarin ik een poging doe iemand zijn lijf anders te laten ervaren. In dit geval door iemands oor op een andere plek in zijn lijf te laten voelen. Een samenvatting van dit proces is te zien op een Miro canvas. In deze samenvatting staan linkjes naar een groter canvas waar het hele onderzoek (work in proces) inclusief nog meer beeld en tekstmateriaal, te vinden is.

Ga naar onderzoek

Hoe zorgt de handeling ervoor dat iets dat geen teen is toch als een lijflijke teen wordt ervaren?

Hoe kan audio aan deze overtuiging bijdragen?

Langzame bewegingen werken op het sensorische systeem. Het doet denken aan ASMR-handelingen.
De manier van handelen is van belang om te kunnen geloven dat de kiwi een teen zou zijn.
Langzame bewegingen dragen bij aan het activeren van het sensorische systeem

CLOSE LISTENING

Hoe kan een gedeconstrueerd lichaamsdeel sensorisch verbonden zijn met het lichaam van de kijker?

Door focus aan te brengen op de tepel en door te handelen alsof de tepel nog echt aan iemands lichaam vast zit. Wat voel/ervaar je bij het zien van deze video?

CLOSE FEELING